Expeditite Dalton Boek

14 - Wat is er anders op een daltonschool?

zeg oma, vertel eens!

In de taalmethode waaruit Sanne en Maurice op school werken, staat een opdracht om interviewvragen te bedenken. Als Sanne en Maurice de opdracht zien, zegt juf Evelien gelukkig: “We gaan natuurlijk geen suffe vragen in het werkboek schrijven! Jullie willen vast wel iemand in het echt interviewen.”

“Oma vertel eens over toen u op school zat?’

Sanne weet het meteen. Ze gaat haar oma interviewen. Die is vroeger juf geweest en kan daar heel leuk over vertellen. Dat is meteen handig voor het onderzoek dat ze met Maurice doet. Ze belt oma op en maakt een afspraak om vrijdagmiddag bij haar op visite te gaan. Dan kan ze haar meteen interviewen.

“Toen ik als kind naar school ging, kregen we nog les in stil zitten. Dan moest je stilzitten, met je armen over elkaar op het tafelblad. Je mocht niks zeggen. En kuchte je per ongeluk, omdat je een kriebel tje in je keel had, dan keek de meester boos op!” “Ja, joh! Waarom sturen we kinderen nou naar school? Dat is toch om ze te leren over hoe de wereld in elkaar zit? Over wat er buiten allemaal gebeurt? Nou, ik zat nog op een school waar ze van die hoge ramen hadden. En daar zat matglas in. Je kon echt niet naar buiten kijken.”

“Zijn er nog meer verschillen tussen de school van nu en die van vroeger?”

“Dat is wel anders dan tegenwoordig. Onze juf gaat best vaak met ons naar buiten, naar het park of naar de bin nenstad. ‘De wereld is mijn klaslokaal,’ zegt ze wel eens.”