Expeditite Dalton Boek

74 - Wat is het belangrijkste van dalton?

“Toen ik bij de kleuters zat, moesten we altijd een smiley op het takenbord hangen om aan te geven of een taakje leuk was of niet!”

“Dat deed ik op mijn vorige school ook, maar dat was helemaal geen daltonschool!”

“Was dat ook om te reflecteren? Ik dacht dat wij dat alleen moesten!”

“We moesten op werkbladen smileys inkleuren, maar verder deden we er eigenlijk niets mee.”

“Als ik een smiley ophing met een sip gezichtje, kwam de juf er met me over praten. Dus hing ik nooit zo’n smiley op. Ik keek wel uit!”

“We moeten maar onderzoeken wat de bedoeling is, want reflectie hoort ook bij het daltononderwijs!”

“Juf Evelien geeft vaak eerst instructie als we iets nieuws gaan leren. Dan legt ze bijvoorbeeld uit hoe je nieuwe sommen moet maken. Maar ze zegt ook wel eens dat er andere manieren van leren zijn. Dan moet je eerst zelf maar eens uitpuzzelen hoe je een opdracht moet oplossen. Daarna kun je er dan met elkaar over praten en elkaar tips geven hoe je jouw aanpak kan verbeteren.”

“Dat heet feedback, als je elkaar tops geeft, weet je wat je goed gedaan hebt en als je elkaar tips geeft, weet je wat en hoe je het werk nog kan verbeteren!”

“Ja, dat bedoelde juf Evelien ook. Je kunt elkaar feedback geven. Dat helpt bij het reflecteren op je werk!”